Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

“Gidip dönülmeyen uzak diyarlara”

Ağlamaktan vazgeçip
Usulca bir şarkıya tutunuyorum
Kötü rüyadan uyanmak ister gibi
Elimi boşluğa uzatıp göğsünü arıyorum

Seni söylemek şiir olsa
her dize kapanırdı ayaklarına,
Her kelime sabah olup
dans ederdi pencerende,
Ümitler yaşardı çok eskilerden
Mutluluk alkışlardı sessizliğin içinde

Sevgi ve umut desenli imgelerin
Tanıdığım firarisi
Akşamın alacalarından geceye doğan
Umudun şarkısı
Çıplak yalnızlığımın büyülü dokunuşu
Bu iklim başka iklim gözlerinin sakiliğinde

Sen uyuyordun
Ben sokak lambasının ışığında
Sevdanın gümüş kanatlarını parlatıyordum

Sen uyuyordun
Biten günün karanlığında

Gözlerimi kapadım ve yalnız bana ait olan
Öykülerine sığındım.
Sevginin sonsuzluğunda
Bin umudun dudaklarından öptüm
En güzel davet dokundu kalbime.

İki kelimeyi en yüksek dağların tepesinden toplayıp
İzlerini patikalarda bırakarak koşuyorum.
Güneşin melodisiyle kanatlanmış bacaklarımın
Muhteşem bir dansı bu.

Bir sevi ki

Geceye çirkin desem dilim lal olur,
İhanet ederim kendime
Çirkinle seviştiğim için.
Geceye hasret desem güneşim buz tutar,
Odama siner ıssızlık

Yıllar önceydi,
Henüz kasımpatıları yeni uzanıyordu göğün ayazına
Camlarda güneş usul usul oynaşıyordu göğün mavisiyle
Hiç tanımadığım bir sokak
Sıcacık ve hüzünlü bir evi saklıyordu
Sabahı karşılayan yüzünde

Dudağıma dokunan türkünün sesi
Göğsümde yıllanan gurbeti anlatır.
Gecenin bir vakti aklıma takılan hasretinin
Nehirler gibi taşıp
İsyanların en delisiyle sana akması
Ne kadar zordur bilir misin?

“Biz değil miyiz tırnak içindeki kelimeler”
“Soluklandıkça ciğerlerine sevda dolan biz değil miyiz”


Bakir özlemler hüzünlerimi incitirken
Sarıl bana..