Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Biraz bekle,
İki ağacın altında sonsuzlukla konuşuyorum.
Aklıma sığmıyor düşlerin centilmen yenilgileri
Bunun için zamanın ötesinden masallar toplayıp
Düşlerimi sarmaya çalışıyorum…

Eğer çıplaksa aşk,
Hala düşüyorsa gözlerinden bakir umutlar ve,
Ansızın beline sarılıyorsa bir ses uzaktan
Belli ki sevdalar uyanacak
Suçüstü yakalanmalar çimlenmeden.
Duman duman tütecek

Sırdaşım ol uzun cümlelerim arasında.
Satır aralarında günahı birlikte içelim.
Say ki bir nehirim dokunamadığın,
Kıyılarımda yürü.
Kalbimi arala, aç gecelerimi,
Düşlerim sana benzesin.

Biliyorsun
Bütün cümlelerim sana emanet
Sevdamın yolculuğunda
Bütün yollarım sana çıkıyor
Ellerini tuttuğumda
Bütün şehirleri sende karşılayıp

Ve
Yaslanmayı öğrendim yalnızlığına
Yüreğinin kırıklarını onardım şefkatimle
Alın yazım gibi emzirdim hüzünlerini
Göğsüme düştü sevdan
Öpüp öpüp yüreğime sürdüm.

'''İki kavga arası uyudum gözlerinde''

Yaşamın izini sürüyorum penceremde,
Zaman zaman gece ve gündüzün yaralı yüzünü öpüyorum.
Yasak ve suçlu sözcükleri gökyüzüne dağıtıp
Belleğimin kıvrımlarında günah çıkartıyorum kendimce.

Siz hiç dokundunuz mu rüzgârın eteğine
Yağmur değmiş toprağın kokusunu çektiniz mi içinize derin derin
Dudaklarınızda biriken kelimeleri ıslattınız mı fısıldar gibi
Yoksa zamanın durduğu anlarda hep düş mü gördünüz hayra yorarak?

Gözbebeğim, umudum

Ağlamaya zorlanan bir gecenin
Isyanları bileniyor yüreğimde.
Dudağımda binlerce telaş
Geceyi kelepçeliyor düşlere.
Vurgun yemiş karanlıklar
Yaralı bir gökyüzü gibi yorgun.

Tenha telaşların sürüklendiği sokaklarda
Yalnız insan siluetleri perde perde iner akşama
Günbatımlarının hüznüne aldırmadan
Kendi güneşlerinin batışını seyrederler usulca.

Kim istemez vurgun yemeden yaşamayı

Dik yürüyeceksin dostum bu yolda.
Güneşi önüne,mehtabı arkana alacaksın
Filizleneceksin gökyüzüne...
Yıldızları boş ver diyeceğim ama
Nasıl boş verilir çıplak geceleri süslüyorlarsa eğer?
Firar etmek onların işi mutluluk maceralarında