Zeynep Kurt Şiirleri - Şair Zeynep Kurt

Kalbimi emanet ettiğim
en güzel yadigarımdı benim
sesinde yaşama hevesi bulduğum
sevilmeye değer
yaşamın yaşanacak en güzel anıydı....
sebepsiz;

Üşüyen yüreğimin tek sahibi karanlık gecelerim
Sevdanla yarıştığım gönlüme söz geçiremediğim
Yaşlanmış geride kalan zamanlarım
Yüreğimde tek hatıra titrek bir sen melodisi
---0---
Sordum sana varmı geride kalan sevginden eser

Aşkının ilk tohumunun vazgeçilmez gülüyüm,
Gözlerinin nuru, kalbinin diğer yarısıyım
Küçüktüm büyüdüm, binbir emekle yürüdüm
Düştüm ama kaldırmayıda bildin canım annem

Umudun tohumlarında güller açtıran sevdiğim
Yüzündeki bir gülücük aldığım nefes sebebim
Bakmaya doyulmayan konuşmaya kıyamadığım
Varlığında bire bin katan ey benim cihan yüreğim

Aldığın nefesten sesini tanırım bulurum seni
Varlığında yokluğum sonsuzluğa dönüşür
Bir rüyadır ki vuslat ey uğruna ölünecek sevgili
Gel neyi beklersin ölümümü

Ben ölürsem sakın yanıma bir çiçek dahi koyma

Gözlerim gözlerine bakınca kaybolurum düşler şehrinde
Ellerim ellerini tutunca unuturum kendimi sen olurum
Çaresizlikte çarem senken söyle seni nasıl unuturum
Bendeki seni nasıl unuturum nasıl avunurum?

Bildiğim sevdana dair çok şey var yüreğimde ta derinde

Canımdan yakın,
Nefesimden sıcak sevdiğim
Bu uzaklık neden?
Hasretin neden?
Canım yanar,
Yüreğime korlar düşer

Hüznün ışıklarını söndürdüm bugün
Mutluluğun resmini astım duvarlara
Solmuş çiceklerimi kaldırdım
Yeni menekşeler diktim saksılara
Dünü geride bıraktım dün gibi
Yeni doğmuş çocuk gibi

Ardına bakmadan sebepsiz gittin
Aşkın tohumlarında çiçeklerimiz açmadan
Sevgi nehrimiz çağlayana dönüşmeden
Siyah renklerimiz beyazın güzelliğini yaşamadan
Ellerin ellerimde yaşlanmadan
Sebepsiz,sebeplerinle gittin

Gün gelir herkes senden sıkılırsa
Çevrendiler birer birer yok olursa
Kazanmadan kaybedenlerden olursan
Bırak herşey aka dursun

Sevmeyi yaşamadan yitirirsen