Zeynep Kurt Şiirleri - Şair Zeynep Kurt

Seviyorum,
Çiçekleri,böcekleri,yağmuru,
Hayatı içinde varlığını bulduğum
Seni,seni seviyorum

Derler ya hani;

Herşeyi bırak kendinde
Sevgiyide konuşma
Aşk bana kalsın
Sende git
Aşkıma dokunma
O kutsal ki

Ağzından çıkan bir söz bin ömre bedeldir.
Seni, ah seni var ya yaşamak dünyaya değerdir
Anlatılmazsın ah bu güzel çiceğe konmuş,
İğnesiz arım,balım peteğim...
Bilmez hangi senenin baharında yağan
O yağmursun ki yüreğime yağdığında

Vurulmuş kanadı kırılmış bir güvencin bıraktın
Nerdesin?
Bir elime cihanı verdiler diğerine seni
Nerdesin?
Bilmezmisin bu gözler bakamaz başka göze
Tutamaz bu minik ellerim başka elleri

bir masal varmış gerçekten uzak
masal perisi varmış düşler şehrinde
umutsuz bir aşka yelken açmış
rüzgar küskünmü bilinmez
denizde kalakalmış
asırlar geçmiş hikaye dilden

Yüreğine aşık oldum yine ben
Sevdiğim sevgilindir gönlüne çağıran
Bendeki sendir bu aşkı yaşatan
Bırak aksın zaman
Kimin gücü yetmiş ki durdurmaya
Çağlıyorum sen sen diye

Bir varmış bir yokmuş diye başlayan
Masallardan biri sandık
Şair sevdiğine şiirler yazdı hani nerde
Çaresiliğe düşmüşüz arkadaş derman nerde
Gönlüm yanıyor,sevgili devası sanırım sende
Kimse önümüze geçemezdi

Cihanı inletti sevgini haykırışların
Ela gözlerimi acıverdin gülünesi hayata
Kalbin sevgi ekilmiş binbir gül bahçesi
Sevilesi öpülesi o güzel yüzün
Senden hiç vazgeçermi gülün?
Gökten bir yıldız kaydı

Kalbimi emanet ettiğim
en güzel yadigarımdı benim
sesinde yaşama hevesi bulduğum
sevilmeye değer
yaşamın yaşanacak en güzel anıydı....
sebepsiz;

ah,ben sana kıyamam
yedi tepeli düşlerimin şehri
kaldır üzerindeki siyah bulutları
at üzerinden anlamsız şu elemleri
haydi güneşim doğ artık
hisarımın üstünden başlayarak