Zeki Ergin Şiirleri - Şair Zeki Ergin

söyleyelim türkülerimizi
söyleyelim ey dost
ölüm
apansız çalmadan kapımızı

_hamleciler yt:1975

ıslak ve yorgun bir istanbul akşamı
ıslak ve yorgun bir istanbul akşamında
ıslak ve yorgun bir adam
damla damla olmuş her umut tomurcuğu
dökülür geceye bıçak bıçak

yüreğimde kırlangıçlar kanatlandı
dağlar ovalar aştı
o gün
sensizliğimde
şiirler yazdım
geceleri güne şikayet ettim

hani nefretin sevgiye
dönüştüğünü muştulayacaktı
ilk doğan güneşle
ilk öten horoz
hani zamanın bir noktasında duracaktı saatler
ve sevenler için kalkacaktı

sol yanımda saz
sağımda buzuki
elimde kemençe

kardeş türkülerle
kardeşçe

aklım almıyor olanları
aklım uçtu uçacak
dünya nereye gidiyor
bu gidişin sonu ne olacak

gitti gider hergün binlerce can

soluklaşmış anılar
belleğimi işgal ederse
donuklaşmış
soyut fikirler saplanırsa kafama
aydınlık dünyam kapkara olup
soysuzlaşırsa yaşantım

günboyu
aynanın karşısından ayrılmayan
modanın tutsağı genç kızlar
kuaför
parfüm
losyon

sus dediler
aklım erdikçe
anlattılar
dinledikçe
başladım konuşmaya
konuştukça coştum

sesi karışsa sesime
aynı yağmurlar yıkasa
saçlarımızı

türkü olup gelse
denizler ötesinden