Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

İşaret ediyor minik elleri,
Küfürden uzaktır tatlı dilleri,
Dalından koparmaz koklar gülleri,
Çocuklar doğrudur yalan sölemez.

Kinini kusupta korkuyu salma,

Her hane reisi namını korur,
Vaatler ettiyse üstünde durur,
Hata yapanlara hafifce vurur,
İzlerle batıyor dilin dikeni.

Samimi oldukca eşide kaynar,

Toplumun içine saygıyla karış,
Kin,nefreti boşa,sevgiyle barış,
Devlete, millete hizmette yarış,
Önüne gelene çatma be oğlum.

Alın teri heran helal getirir,

Yaşanan hayatta gerekli heran,
Karanlık ortamda kalmayız biran,
İlmi yönlerinden bahseder Kuran,
Bütün ülkelerde var elektrik.

Kapıdan girince yüze gülümser,

İtimat ederken çok iyi düşün,
Miktar çoğaldıkca bozulur işin,
Geri getirmezler dökülür dişin,
Parayı da sakın emanet etme.

Nefsine yanılır yanlışı yapar,

Kabristana gidin dikkatli bakın,
Uhrevi aleme sürüyor akın,
Dualar ederek edeple çıkın,
Ölüm ibadedi hatırlatıyor.

Nice hayalleri vardı onların,

Çocukken yüzüme gülümsüyor du,
Delikanlı diye benimsiyor du,
Yiğitlik dönemi önemsiyor du,
Ben aynaya baktım, ayna ada bana.

Nereye gitti ki bunca umutlar? ,

Tebessüm saçıyor ne kadar mutlu,
Yarını güven de sağlam umutlu,
Birliği, dirliği, sofrası tatlı,
Sevinçten coşuyor vay anasına.

Aldığı ödüller arşive sığmaz,

Gursaktan geçirme faiz,haramı,
Zehire aktarma mevcut paranı,
İntihara kalkma bekle sıranı,
Alışa, verişe dostca yaklaşın.

Sağcılık,solculuk mazi de kaldı,

Bakım,sorumluluk bizlere düşer,
Ferhat, Şirin için dağları deşer,
Sevgi ortamın da her yuva yaşar,
Ağır iş erkeğin KARLI kadınlar.

Tesettür içine bürünüyorlar,