Zambak Gibi Şiiri - Kasım Kobakçı

Gönlüm daralınca, olgunlaşırsın,
Hararete çare, serinletirsin,
Kokular toplanır, o kucağında,
Bir de zambak gibi, katmanlaşırsın.
*
Kara dünyamda, aydınlık senindir,
Filizlenen tomurcuklar benimdir,
Sırda varlığın, anlamını buldum,
Pırlantalı eder, kıymet senindir.
*
Benliğimde devayla, serleşirsin,
Kederle yoğrulur, tatlılaşırsın,
Cisimler, alevden giysi giyince,
Bilinmez bir ritimle, dolaşırsın.