Yüzüne Bakınca Şiiri - Fatih Gülsen

Kendimi kaybetmeliydim
yüzüne bakınca,
nutkum tutulmalıydı.
Bir şairin tablosuna baktığı gibi
bakmalıydım..
Bir annenin yavrusuna baktığı gibi.
Mecnunun bile Leyla sına
bakmadığı gibi bakmalıydım
Bunu bir sen ve birde ben bilmeliydik..

Bütün şairlerin sevgiliye yazdıkları şiirler
bana seni anlatmalıydı.
En güzel aşk şarkıları sana söylenmeliydi.
Ressamların en güzel tabloları
seni anlatmalıydı bana.
Bunu bir sen birde ben bilmeliydik.

En değerli taşlar senin tebessümünle
tuzla buz olmalıydı.
Benim başım dönmeliydi,
kendime gelene kadar
gönlündeki tahta oturmalıydım.
Bir yudum aşk suyundan içip,
kendime gelmeliydim
Bunu bir sen birde ben bilmeliydik.

En güzel çiçekler
senin kokunu hatırlatmalıydı bana.
Gül kokusunu saçından,
papatya boynundan.
Menekşe göğsünden.
karanfil koynundan.
Arı balını yapmalıydı dudağına.
Ben kokunu alırken bütün vücudundan.
balını almalıydım dudağından.
Bunu birsen birde ben bilmeliydik.