Yusuf Ziya Leblebici Şiirleri - Şair Yus ...

Aşk virgüllerin sona erdiği yerde biter
Her şeyi silip atmaya bir nokta yeter
Satırbaşında başlar bütün sevdalar
Kavuşmalar, ayrılmalar, ihanetler
Sona doğru ilerler!

Ferhat’ın dilinden aktım şarkılara
Sazların telinde okşadım seni
Şirin’in gözünden baktım sevdalara
Canımın zerresinde kutsadım seni

Leyla gibisine Mecnun’a hasret

Öyle bir demir ki göğsüne gelen
Canı candan alan kahpe kurşunlar
Vuruldu daha gün yüzü görmeden
Kına değil anam, kızıl kan bunlar

Umudu tükendi yere düşünce

Unuttum be güzelim
unuttum ben yaşamayı.
Bırak çocukluk yıllarımı
yaşayamadığım gençliğimi özledim.
Romanlarda okuduğum aşkları
Tablolarda gördüğüm ormanı,

İsyanın ardındaki ölüm ağıtı
yabancı değil bize
bu haykırış, bu zılgıt...
Taşı koysan taş ağlar
dayanamaz taşlığı.
İlk kez değil

Tatlı dilin şöyle dursun
Yalancısın söndü mumun
Artık boşa koşturursun
Yalancısın geldi sonun

Onu kandır bunu kandır

Gözlerin gördüğünde umut ile bakacak
Güneşi seçtiğinde yarın güzel olacak

Barikatlar aşılmış parmaklıklar açılmış
Güller yola saçılmış yarın güzel olacak

Yaşanmışlığın tortuları çökerken
benliğimizin en derinine
yosunlaşmış duygularımız kabarır
bir şenlik
ve / veya savaş gibi...
Elimizi uzattığımızda maviliklerin perilerine

Gönlümüzün semasında
Uçurtmalar uçuyorken
Bu gençliğin baharında
Adım adım gidiyorken

Güllerini alıp da gel

Romanya’ya geliyordu abede
Romen ilk kez görecekti
Görecekti
a
be
deliyi!