Oysa uyanmak o kadar elzem bir şey değil
Seni düşünecek yeni bir gün olmasa
Çocukluğumdan beri alışamadım bu insanlara
Hep yalnızlığımı sevdim onların arasında
Birçoğuylada muhattap olma zorunluluğu
Keşke ikimiz olsaydık seninle
Dansının ritminde görmüştüm
Bileklerinde yıldızların ışıklarını sakladığını
Ölümü tadan bir beden bile
Onu hissedebilirdi yanından geçtiğinde
Yüreğimde yırtıcı bir hayvan
Sonrasını düşünmeden ona koşan
Tanrı o güzel kadını ve çiçekleri
Benzer bir zaman diliminde yaratmış olmalı
Yoksa onu ne zaman hatırlasana
Papatyalar gelmezdi aklına
Göğün sonsuzluk hissini gözlerine işlemesi gibi
Saçlarında sonbahar yaprakları
Neden yarattın ki şu hazin zamanı
Varoluşun idrakından uzak
Senin adına inanılan inançlara mesafeli
Arıyoruz seni bilinmezliğinde
Al bizi şu yaşam kavgasından
Ne cennete ne de cehenneme
Evin içi sessizleşir
Geceyle başbaşa kalırsın
Bir burukluk sarar yüreği
Ölüm büyür gözlerinde
Tanrı sinsice gülümser
Aklından güzel bir kadın geçer
Kadın gururdan ötede
Eğildi adamın önünde
Görmemek için yanlışlarını
Çırpındı birçok kere
Kibre kapıldı adam
Böbürlenmelerle
Zihnin kemirgen bir yapıya bürünmesi
Görünmeyen bıçak darbeleri
Eziyetin kansız işgali
İçten çürümeye başlayan bedene
Kayıtsız kalışı ruhun
Bir seyirci gibi izlemesi
Zihnin bulanıklığında günlerin getirdiği
Eserik bir yaşantı
İstemsizce sürüklenen ömürde
Talihsiz tesadüflerin ağırlığı
Hüznün tükettiği hayatlarda
Farklı farklı sahnelenen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!