Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Çakal gibi köle yaşamaktansa,
Bozkurtça ölmeyi tercih ederim.
Bitlenip sırtını kaşımaktansa,
Tertemiz olmayı tercih ederim.

Soydan gelir yiğitliğin kitabı,

Ondan ayrı kalmayalım,
Ona düşman olmayalım.
Ülkemizi bölmeyelim,
Bu memleket bizim bizim,
Güzel vatan hepimizin.

Ben ağlayın demiyorum,
Çok gülmek kalbi öldürür.
Gülenlere yanıyorum,
Çok gülmek kalbi öldürür.

Az olanın yararı var,

Cömert olan insanı Allah sever,
Cömert olan kimse Hak'ka yakındır.
Cömert kimseyi cümle alem över,
Cömert olan kimse Hak'ka yakındır.

Peygamber bütün her şeyini verdi,

Ormandan bir dal kesenin başını keserim,
Diye ferman çıkarmış Fatih Sultan Mehmet Han.
Orman yakan kimseyi acımadan asarım,
Diye ferman çıkarmış Fatih Sultan Mehmet Han.

İnsanlar gidip ormandan sağlıyorlar avı,

Selçukluyu kuran kimse,
Tuğrul ile Çağrı Beydir.
Nişaburda duran kimse,
Tuğrul ile Çağrı Beydir.

Dandanakana inenler,

Ey gönül tasa çekip sakın yanma,
Allahı sevenleri bulsak yeter.
Bir Yunus Emre olamayız amma,
Onun gibi Hak yolda olsak yeter.

Levhi Mahfuzda olan kalem gizli,

Şol gökleri donatarak doldurur,
Varlıklara ol deyince oldurur.
Yüce Allah Hacere su aratır,
Hazreti İsmaile su buldurur.

Allahın hikmetinden sual olmaz.

Allah için olduğu gibi yine,
Hizmet eylemek gayesiyle dine.
Eskiden yiğitler düşman üstüne,
Kılıcı alıp çekince yürürdü.

İnsana gelince İlahi çağrı,

Arusi şeyhi Mustafa Azizle görüşen,
Türkeş Nakşi olup tarikat ehli biriydi.
Mehmet Faik Erbille hakikate erişen,
Türkeş Nakşi olup tarikat ehli biriydi.

Ahmet Yesevi emriyle doğudan gelinen,