Yusuf Mansız Şiirleri - Şair Yusuf Mansız

Ey Maria,
Kafiyesiz sözlerin yüreğime dar,
Aşk pişmanlıklarınla beni yorma!
Dökülür elzem özlemlerim,
yarime olur mu kar?
Velev ki, bağıran sokakların sesinde hasret var!

Bir sabah güneşi bir mor menekşe
Devlerin aşkı büyük olur derler bilirsin
Yosun tutmuş kimsesiz rıhtım ve nazlı aşıklar
Aydınlanır gözler de uzak diyarlardan Bir ufuk çizgisi bir göz hizası yakınlık
Hüda'dandır yalın aşk bir balık saflığında
Martı çığlığında kör istakoz

Gökyüzüne dağılmış her renk nur...
Her anda secdesine kapanır! durur...
Yekpare rengarenk renklere oturur...
Civcivlerden bir civelek neşe kurulur...

Bir yağmur çisesi nemli kaldırım
Beklerim bilesin düşümde seni
Loş lamba altın da senli maralım
Hafif esintisi üşütür teni

Mazi de buluşan düşlerim soğuk

Hey dildar zannetme ki kalıcan payidar!..
İnşirah iç! kurtuluş muştulayana ümitvar…
Estağfurullah! unutmuş isen ol haberdar!..
Abdal Abdal! gezme zemheride, meftun...

Müptela isen bırak tevekküle behemehal...

Her usta yazamaz tasavvuf...
Çünkü gönül ister tasarruf...
Hangi manaya çeksen maruf...
Yüreğinden geniş Cam-i ul huruf...

Yek mısralar aşkı mızraklar...

Bir hurma ve aşk ile karnın doyar mı!..
Cananım, şu aciz garibim! doymaz mı!..
Methiyeler, bağrımda ateş yakmaz mı!..
Çağlardan beri, yola gelen kalmaz mı…

Zikir eder, tesbihte Allah demez mi…

Mevcudatın sahibi olan hakimi zülcelal
Her bir eserinde teşekkül olur ahval
Tefekkürler; atomdan kürreye amal
Lisanında bütünleşmiş mevcudat-ı kemal

Gözlerim gözlerinde kaldı bir kadeh tokuşturması gibi...
İnceden çalan bağlamanın için için ağlaması yok mu!
Yoksa sen de mi meyhane güzeli, yalnız ağladın!
Küf tutmuş gömleğin de ıslanmış sevgiye hasret bağladın.
Getir içelim bir rakı, mezesinde aşk,
varsa patlatalım bir türkü hancı.

Her nevi meyveyi yetiştiren Rabbim
Mandalin portakal greyfurtta kalbim
Yetmemiş dilimlemiş Sahibi Rahim
Turunçgiller ailesiyle hizmetindeyim