çaresiz yol yokuş büyür zaman
bizler ancak anka kadar gerçek
ömür dediğin akşam ağırlığı içimde
yüreğimdeki ülkenin başkentidir gözlerin
gözlerini yurt edindim izinsiz urbasız
saçlarından ördüm uzun yol heybemi
yorgunluk nedir bilmem düşmanım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
