Yüreğimin Dilsiz Alfabesi

Yüreğim dilsiz bir alfabenin
Tek dili olan senlerle yazıyor
Aşk kalemimin mürekkebi sensin adam (kadın)
Gözlerim gözlerinin yakamozu
Usturupsuz dilim
Hasretin kıyısında
Palaspandıraz bir umut
Mavi hayallerim
Eflatun aşk

Damla damla senler dökülüyor kagırtlara
Hece hece redif redif uyak uyak seni yazıyorum
İnsan dili ile dudağı arasında saklarmış en mahrem sırlarını
En mahrem sırlarım sensin

Seni düşünmediğim bir anım yok
Canım canının emanetcisi
Gözlerime kirpiklerimi devirişimin adı yok aşk mı bu yaşadığım yoksa
Sadece fragman mı

Bazen düşünüyorum
Gözlerime gelip yerleşen yaşların sorumlusu kim
Adım adım yol alırken koynuma acılar
Dudaklarımı sıkıp sana aşk aşk dökülmem neden
Kalbimin sana olan bu göçü, bu mecali,
Kelimelere sığmayan bu iç yangını,
Yalnızca aşk mı, yoksa daha derin bir düş mü?

Her nefesimde sen varsın,
Her suskunluğumda bir çığlık gibi adını haykırıyorum.
Gecenin sessizliğinde seni yazarken,
Yıldızlar şahidim oluyor; her heceye, her duyguya.

Seni anlatmak zor,
Anlatmak yetmez belki de,
Sen benim en imkânsız şiirim,
Kalemimin ulaşamadığı, gönlümün taşıdığı en güzel hikâyemsin.

Bu aşk nereye varır,
Bu yol hangi uçuruma çıkar?
Kalbim adını taşırken ağır mı gelir sevda?
Yoksa seninle her şey yeniden mi başlar?
Belki de cevapsız soruların huzurunda,
Sadece sana sarılmayı dilerim,
Ve heybemde sakladığım o kırık umutlarla,
Yalnızca "biz" diyebilmeyi hayal ederim
Belki de adın adımın yanına yazılır.
Kimbilir..?
Ama bildiğim bir şey var seni çok seviyorum adam (kadın)
Çok seviyorum.
03.01.2025 13:44