Yunus Kayım Şiirleri - Şair Yunus Kayım

Gecenin bir yarisi,
Gözlerim bitemeyen gecenin yakici soğuğunda hala nöbette.
Yüreğimden seni söküp aterken hic düsünemedim bile
Geride kalanlarin kulaklari yirtan cigliklarini.
Sen herseyi vaad ederken bana,
bilinmeyen anlamsiz bir kaybolusun icinde biraktin yalniz basima.

Gün olur
Bir rüzgar hıçkırır tenhada
Bir bulut göç eder gözlerinden kurak topraklara.
Bir bebek ağlar gözbebeğinde
Gözlerindeki iki damla yaşta
ikimiz adına

Kezlenipte onikisine düştüm ben sevdanın
Adres sormayan,adresten şaşmayan kanas mermisi bakışlarında
Kanasıya kaç kez vurdun yüreğimden,beni ve seni
Dağlamaya dağlar dayanmıyor yaralarımı....
Sineye çektim senden gelen acıyı
Yüreğime çektim yürek sızılarını

gecelerime loş vurgunlar düşer şimşek öfkesinde
Bakışlarımda bir melek uçar düşlerime
umutlarım kanat çırpar yüreğinde
Yanlızlığımda terketti beni yanlızıklara
Artık yüreğimde ağlar oldu
yürek sancılarımda bir melek

Ertelenen sevdaların bedelini ödemiyor yaşam
O zaman şimdi, sımsıkı tutup yüreklerimizi
Bir kez daha yitirmemek için geleceği
suskunluğu bozmanın zamanı gelmedimi
Özlemek yetmiyor
özlemleri sıraya koymak gerek

Ne vaatlerle kandırıldım....
Ne vaatlerle dolandırıldım...
Söylenen şeyleri hep gerçek sandım.Güvendim,aslında herkese güvenilmeyeceğini bilmeden.Sevdim ama sevgiye layık olmayanları.....


Ne sözler almıştım oysa,o vefasızdan.Ölüm bile ayıramazdı,sonlandıramazdı sevgimizi aşkımızı.Öyle sıkı öyle kopmaz iplerle bağlıydıkki birbirimize,bir gün gelipte ayrı dünyaların insanları olacağımız aklımıza bile gelmezdi.Sanki güzel olan her şey yanıbaşımızda,kötü olanlarsa ulaşamayacağımız kadar uzaktaydı bizim için.Ama bunlar sadece etrafa pembe gözlüklerle baktığım içinmiş.Geçte olsa anladım ki bütün suçum; her tatlı dile kanıp,her yalancıya güvenmekmiş...

Suskunluğum
Bir umudun arkasına üç nokta düşülen sevinc gibi
Alaca sabahın güneşine göz kırpmak, gül kırmızısı gözlerle
Yada yanaklarımdaki 2 damla yaş hasret
En acısı diyorum gülüm
Gözlerin gözlerimden düştüğü gündü o gün

Varmıydı sevmelerin yolunda ayrılık dikenlerin
Varmıydı hiç sevmemişcesine terkedilişlerin
Yolun yarısı bile olmadan vazgeçmek sevgiliden
Seni seviyorum isyanmıydı sevdama?
Dudakların ne zaman hor görür oldu sevgiyi
Gözlerin ne zaman kem bakar oldu kör aşka

Kalkın gidiyoruz ölüme ey insanlık
Tası tarağı toplayın tez
Dünyadan göçüyoruz
Yolumuz bir nefeslik
Göz açık kapancaya dek
Bu ne acele deme bre ahmak

Gündüzün mavi gökyüzü gibiydi yaşadıklarımız
Güneş vurdukça ıslak mutluluğumuza
Gökkuşağı yanardı gözlerimizde
El değmemiş sevdalar geçerdi
isyan mavisi karadeniz gibi sahillerimizden
Sol yanıma vura vura sevdim ben seni