Yunus Karaçöp Şiirleri - Şair Yunus Karaçöp

Anam dualar eder sabah işe giderken
Babamın yüzü güler akşam eve dönerken
Altmış yıla sığmamış hâla taze aşkları
Evime yuva yapmış sanki kumru kuşları...

Ara sıra el ele bahçemde geziyorlar

Sen insansın: gizlidir sendeki yüce kudret
Kim ki onu anlamaz, aciz olur o elbet
Kalbi nazar meyletsen o tüm mahlukatdadır
Gafletin suratına, vurduğun tokatdadır

Hakıkati istersen, her zerre de bir Vahdet

Can....
Dünya fani
Gelip geçer..
Yüreğim çömelmiş taş üstüne
Sendeki ruhunu bekler...
Ay ışıtır, güneş yakar

Yaşadım sizlerle hayli bir zaman
Yıkıldı ocağım tütmüyor duman
Çıkarmış yaradan ölüme ferman
Elveda dostlarım elveda size...

Yarenler hakkını helal et diyor

Ankara'dır göbeğim
İstanbul göz bebeğim
Urfa Mardin sevdiğim
Kirvemsin Diyarbakır

Maraş canım onurum

Günahlar deryasında fırtına koparan ben
Alsınlar bedelini, zengin olan dilimden..
Doğruları söyledim dokuz köyden kovdular
Sivri dilim yüzünden, yüreğimi vurdular..

- Deryayı testi testi, çalıpta bitirdiler

Buhar oldu uçtu ömrüm
Susuz kalmış göl gibiyim
Eşim dostum terk eyledi
Bağ bahçesiz çöl gibiyim

Baykuş tünemiş üstüme

Dinle bülbülü Hûda rahat değil kafesin
Çırpınma hiç beyhûde bilirim ne haldesin
Öz namlu yatağında suskun yatan mermisin
Duayla patlar isen duyulur elbet sesin

Söndürme ateşini bırakta alevlensin

Barzani merkebimdir, hem baharda hem yazda
Bırak anırsın eşşek, İt sesi var avazda.
Talabani de; kimmiş, bırak O madrabazı
Her devir her mekanda, pençemdedir boğazı.

Sanmasınlar korkum var O merkebin sesinden

Asırlık peronlarda tunç demirden kağnılar
Bir yığın genç insanı içlerine aldılar
Hüzünlü tebessümde son anı yaşadılar
Göz yaşıyla ıslanmış mendiller salladılar

Bir meçhûle gidiyor yağız delikanlılar