Güneş çoktan doğmuştur, pencerelerin kenarlıklarına.
Fokurdar çaydanlıkta ki su, fıkır fıkır.
Çoluk çocuk sırtlanmıştır, tekrardan çantalarını dertsiz sırtlarına.
İşçiler uyanmıştır, ekmek dertleriyle.
Gecenin soğuğu dağılmıştır, insanların gözbebeklerine.
Bir çift, bakışa aldandık.
Bir tutam saç için, gençliğimizi yaktık.
Dua için açılan ellerimizi, kan içinde bıraktık.
Kirli düşüncelerin dokunmadığı hayallerimizi, bir hiç uğruna sattık.
Başımızın tacı olan gururumuzu, ayaklar altına attık.
Yaş değmeyen kirpiklerimizi, sel altında bıraktık.
Yağmur oldum düştüm yere.
Gözyaşların, bana değdi.
Sakladım, kimse görmesin diye.
Rüzgar oldum havalandım.
Saçlarını dağıttım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!