Yüksel Çelik Şiirleri - Şair Yüksel Çelik

Sır gbi saklarım aşkımısenden
Sanki biri çalacak gibi
Kıyarım yüzüne bakamam bile
Sanki o gül yüzün solacak gibi

Bilmezsin aşkımı bilemezsinki

Mavi gözlerin denize benzer
Yüzüne baktıkca dalar giderim
Kirpiklerin uzun deyer tenine
Ok ile vurulup kanar giderim

Gözlerine bakıp huzur bulurum

Bornova dan ayrıldık alkışlar arasında,
Yine yolculuğum var sıla yok arasında,
Kara tren uzuyor iki ray arasında,
Bornova dönmem sana İstanbul’a yolculuk.

Bornova da bin idik, İstanbul da bir kaldık,

Yarılan duvara su işleyince,
Ayakta tutması zor olur ustam,
Yıkılan binaya sıva yapmayla,
Onu onarması zor olur ustam.

Kumunu su ile yoğurmak ile,

Sor garibe derdini
İşitirsin onca ah
Sor mutsuza derdini
Diyeceksinki vah vah

Mutluluğu tercih et

Açma yaram derin derin
Yatağımı yere serin
Eşe dosta haber verin
Vakit geldi ben giderim

Kan akıyor yürğimden

Sevdiğim o güzel vefasız çıktı,
Yaktı içerimi ateşe yaktı.
Sevgi tükenmezdi erkenden bıktı,
Nasıl anlatayım kime yanayım?

Ne hayaller kurdum, rüyalar gördüm,

Lapa lapa karlar yağdı
Dağlar giymiş beyaz kefen
Dere tepe belli değil
Bağlar giymiş beyez kefen

Her taraf oldu bem beyaz

Yoksulluk solladı gamı, kederi,
Kurban bile kesemedik bu bayram.
Ne bayram gezmesi, nede ziyaret,
Sıkıntıyla geldi geçti bu bayram.

Kapıldım güzele gönlümü verdim,
Salladı zülfünü, yan vurup geçti.
Bu dünyaya kanıp ömrümü verdim,
Ezrayil geldi de yel vurup geçti.

Nice aşıklara derdimi döktüm,