Yüksel Çelik Şiirleri - Şair Yüksel Çelik

Gaf dağından kar getirsem
Gene sana yaranamam
Elini bala batırsam
Gene sana yaranamam

Kuş sütüyle kuru üzüm

Dost dost deyip kimselere güvenme
Çıkarlar var menfaat var özünde
Derdini dinleyip sırrını açma
Dedikodu fısıltı var özünde

Çocukluk aşkımdın vefasız çıktın,
Bir selâmın bile gelmedi güzel.
Bari mutlumudur aramaz beni,
Bir satır mektubu yazmadın güzel.

Hiç mi hatırı yok güzel günlerin?

Gidiyorum nazlı yarım ağlama,
Ağlayıp da karaları bağlama,
Ölür isem İstanbul da arama,
Damatlık resmime bakar ağlarsın.

Uzun olur bitmez gurbette günler,

Susadım aşkına susadım senin
Sevgine yüzüne hasretim senin
Eline beline vurgunum senin
Susadım aşkına susadım senin

Tatlı dillerine güler yüzüne

Sev dedi yüreğim sevdi gözlerim
Sonunda hüsranı göremezdimki
Titredi ellerim tutuldu dilim
Sonunda hüsranı bilemezdimki

Koptu kalbim oynuyordu yerinden

Yaylalarda çimenlerde
Koşup gezmek ömre bedel
Pınarlardan sular içmek
Bilen bilir ömre bedel

Çam kokusu kuşun sesi

Kilisesi hamamı var,suyu var
Ulaşımı sağlayacak yolu dar
Dağlarına yağar metrelerce kar
Müjdeler olsun gülecek yüzün

Bunca zaman sana sahip çıkmadık

Merhamet dediğin uyuza benzer,
Vardığı yere dert açar gider.
İnsanoğluna güven olunmaz,
Yediği çanağa basar da gider.

Kaldırma yatanı düşmüşse yerden,

Bir sevdadır başta tüter
Sürünürsün benden beter
Bir selamın bana yeter
Onun ile avunurum

Bekliyorum yollarını