İnsandan medet ummuşuz meğer
Yaradanı unutmadan gelesin
Allah verdi akıl ile zekayı
Gidilecek geçilecek yol belli
Kula kulluk ediyoruz bilerek
Evlerine vardım, evde uyuyor,
Boyu servi yar boyuma uyuyor.
Ateş aldı yar sinemi yakıyor,
Bir bakış da büyüledi yar beni.
Hoş bir tebessümle,hoş sözlerinle
Bitirdin ömrümü, bitirdin yeter
GHüsrana uğratıp yıktın dünyamı
Dilerim olasın bendende beter
Meğer bir yılandın ısırtdın beni
Büküyor boynunu, garipler gibi.
Geleni, geçeni seyreder durur.
Anasız, babasız yetimler gibi,
Ah çeker elini göğsüne vurur.
Camisiz minare yetime benzer,
Ne eyleyim ovasını dağını
Tutunacak dal o bana yeter
Garaz beslemem kavga istemem
Allaha yakın ol o bana yeter
İstemem dünyayı köşkü denizi
Aldık bugün karneleri
Sevindirdik aileleri
Özlemiştik bu günleri
İşte geldi gene tatil
Gezip görüp koşacağım
Toprak nasıl suya hasret,
Ben sevgine hasretim bil.
İçim kan ağlasa bile,
Bir kerecik yüzüme gül.
Ninni denip uyumuşsun
Adım, adım yürümüşsün,
Ne çabucak büyümüşsün,
Daha küçücüksün yavrum.
Etrafına zor dönerdin,
Yaşım kırk dedi dağın üstünde
Dönüp ineceğim yolu ne zaman
Dikenli yokuşun diktir inişi
Varıp ineceğim bilmem ne zaman
Karlı dağın çakalı var kurdu var
Bir ömür geçti de anlayamadım,
Bitirdi ömrümü kanser içerden.
Yemek yiyemedim, su içemedim,
Tüketti ömrümü kanser içerden.
Konuşamadım, anlatamadım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!