Yüksel Çelik Şiirleri - Şair Yüksel Çelik

Sığınmışız betonların içine
Bak erkenden aklar düştü saçıma
Hasret kaldık bu gidiyor gücüme
Toprak damlı evimizi özledim

Sokağında çamurlara battığım

Çok yorulsakda çile çeksekde
Ekini biçip deste büksekte
Terli terli soğuk sular içsekte
Köylerde yaşasak eskisi gibi

Tezek toplasakta ateş yaksakta

Guvenme dünyada soysuz insana
Yaptığı işlere sende şaşarsın
Fazla havalanma kibir eyleme
Kırılır kanadın sede düşersin

Her gün binilecek eşek arama

Kahbe felek bırakmazsın peşimi
Akıtırsın kanlı gözüm yaşını
Engellersin düzgün giden işimi
Bu garip kuluna ettiğin yeter

Ne fırsat verirsin ne hoş görürsün

Gözün kör mü görmüyorsun
Hiç hakimden bilmiyorsun
Sen imana gelmiyorsun
Bana ettiklerin yeter

Söz verir sözde durmasın

İçimize sızıp gittin
Nice insan yok ettin
Ülkemize nerden geldin
Eyri bacaklı korona

Korkuttu bütün dünyayı

Yıllar geçti doğduğundan
Dedilerki kızın oldu
İyiki doğurmuş anası
Evimin direği oldun

İyiki doğdu Handan ım

Çıblak geldim gene çıblak giderim
Utanırım beyaz beze sar beni
Bu dünyayı mekan tuttum yurt tuttum
Bulamasan gariplerden sor beni

Bu dünyayı boşa geldim geçirdim

Ezrayile selam söyle
Gitsin kapımın önünden
Nedir tuttu yakamızı
Gitsin kapımın önünden

Gitti geldi haber saldı

Neyleyim cümbüşü neyleyim sazı
Bu gençlik elden gittikten sonra
Beklemem baharı beklemem yazı
Sonunda güneş battıktan sonra

İstemem gıybeti istemem sözü