Yüksel Ağalar Şiirleri - Şair Yüksel Ağalar

Ana deyince içim yanar
Ana deyince gözümden yaş akar
Anam hep dertlere dermanım
Anam benim hastalığıma ilacım.

Sesimi duyunca unutur dertlerini

Dünya emrinde olsa
Yıldızlar eline dolsa
Ay ve güneş senin olsa
Bil ki hepsi boştur;
Eğer, anan yanında yoksa.
Yar yoktur, hiç ana gibi.

Bir güneş doğdu yeryüzüne
Uzak ve şirin bir ilden
Kurtuldu insanlık cahillikten
Gündüz oldu, en karanlık geceler
Onunla süslendi, yeşillendi yerler

Boğazın derin suları serin serin akarken
Sabahın ilk yolcu vapurları
Kara dumanını kızıl göklere salmış,
Yolcu otobüsleri boşta çalışıyor,
Şoförler çay içip, motor ısınırken.
Sen geldin birden aklıma,

Askerim vatanımda
Kaldım yağmur altında
Gecenin ay karanlığında
Beklerim seni.

İz tarlası boyunda

Sen geleceksin diye;
Bekledi hasretle gözler…

Sen geldin diye;
Sevindi yerler, gökler…

Ne olduğunu anlayamadan açtık gözümüzü,
Ağladık, güldük bazen verdik hayata özümüzü.
Daha dilimiz dönmeden, aldık büyükten sözünü.
Sanma ki büyüdük; göremedik önümüzü.

Şimdi adımız belki ağabey, abla,

El ele verip dertlere derman ol
Gönüllere girip hep hizmette ol
Hor görme sev bütün yaratılanı
Yaratana hayran olup emrini tanı.

Erenler meclisinde yoldaş ol

Geldim Sana

Her yanımı sarmış
Umman gibi günah…
Geldim sana;
Tövbe et affederim

Gözüm, kulağım
Elim, ayağım
Seninle ey sultanım!
Derdim, dermanım
Yazılmış fermanım
Seninle ey sultanım!