Yolcu Şiiri - Enver Hamit

Önüme doğru yürüdüm, her şey arkamda kaldı:
Anamın beni karnında taşıyarak yürüdüğü yollar,
Babamın beni kanında bulundurarak ektiği tarlalar,
Çok uzaklardan bana sevgiyle bakan dağlar,
Akraba gibi cana yakın ağaçlar,
Çiçekler, bitkiler, kuşlar, böcekler...
Kimse yıkamaz zannettiğim evler,
Kimse el koyamaz sandığım güzelim bağlar,
Allah’ın bizim mahalledeki küçücük evi,
Kıymetli ve önemli tüm şeyler,
Her şey gözlerim gibi arkamda kaldı...
Bavullara, çantalara, çuvallara, cüzdana, cebime
Ve içime hüzün, hasret, acı ve ufacık umut yükleyip,
Önüme doğru yürüdüm...

Nisan 2016 \Urumçi