Yolcu Şiiri - Mehmet Hanifi Aliosmanoğlu

Efkâra düşmüş bülbül,figan deminde yine,
Ne aşığa sitemi,ne aşka niyazı var,
Ne hoşçakal sevgili,ne gel der sevdiğine,
Ne güllerin kokuşu,ne öpüşün hazzı var...

Tesellisi yok artık, anlamaz kimse halden,
Bir yalnızlık duygusu bize kalmış melalden,
Yol mechul, yolcu garip ne bir şey gelir elden,
Ne kimsenin hatırı, ne de imtiyazı var.

Sözün bittiği yerde kim ki bu giden yolcu,
Giderken dostlarına gam, keder eden yolcu,
Ne var gittiğin yerde? Söyle bize sen yolcu,
Sevgi yeşermez orda geçmişin enkazı var...