Yol yorgunuyum, hayaller yarım,
Hayat kısa, dar ruhum bezmiş.
Gönül bağım kavruluyor yine,
Kentler beton mezarlıklara terkedilmiş.
Kaç kilometre kaldı mutluluğa?
Titretir yüreğimi bu acı, bir türlü soğumaz.
Bir türlü kendine yol bulamayışın özlemi,
Yaş kenarındayım, hiçbir tabelada yazmaz.
Akıp geçiyorum yılların ardından,
Kalbimle beynim arasında sözler, yeminler.
Yine gitme vakti geldi, yol çağırıyor,
Gönlümün kıyısında boş gemiler.
Kıyıyı çoktan kaybettim ben,
Nereye gideceğini bilmeyen bir yolcuyum.
Kalkıp gidemeyeceğim yerlerde,
Mutsuz bir sonla kapanan defterde doğdum.
Kayıt Tarihi : 20.2.2025 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Hayat, yolları yarım kalmış bir yolcunun öyküsüdür. Her adımda, kaybolmuş hayaller ve terkedilmiş kentler arasında, mutsuz bir sonun eşiğinde yürürken, kalbin ve beynin yorgunluğunu taşır.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!