Üç küçük kızla birde annesi
Beraber gelmişler Antalyaya tatile
Dillerinden anlamıyorum
Konuşmalarına bakılırsa
Rus yada Polanyalı olabilirler
Kızların en büyüğü on yaşında ancak var
Kaldıkları bir hafta boyunca
Annede çocuklarda
Hep aynı mayoyu giydiler
Tek bir gün bile değiştirmediler
Belli ki ikinci mayoları yoktu
Herkes çeşit çeşit giyerken
Olsa onlarda mutlaka değiştirirlerdi
Hatta büyük kızının giydiği mayo
Öyle büyüktü ki üzerine
Sanırım annesinin eski mayosuydu
Onları böyle görünce çok üzüldüm
Belli ki ülkelerinde dar gelirliydiler
Kıt kanaat gelmişlerdi buralara dek
Şimdi onlar benim için
Bir Rus yada Polanyalı değildi
Sadece yoksul birer insandılar
Yoksulluk ülke yada sınır tanımıyordu
Fakir her yerde fakirdi
İster Rus ister Alman ister başka bir millet
Çok üzüldüğümü görünce eşim dedi ki
Onlara üzüleceğine kendi halkına üzülsene
Onlar hiç olmazsa buralara dek gelebilmişler
Senin memurun işçin dar gelirlin
Gidebiliyor mu İspanyaya Fransaya tatile
Bırak oralara gitmesini
Kendi ülkesinde şuralara dek gelebiliyor mu
Haklıydı eşim hem de çok haklı
Yoksulluk ırk tanımıyordu
Ne Türk ne Alman nedeki Rus
Yoksul her yerde yoksuldu işte
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duyarlı yüreğiniz kutluyorum. İlk puan Gidenler Dönmezden gelsin. 10
Eşiniz doğru söylemiş...
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (3)