Yokluğunda sevdim seni Şiiri - Ertuğrul Bey

Varsayımlarla değil yaşayarak sevdim seni
Olur olmaz diye düşünürek değil
Ellerimle der'dim seni
Uyandığımda yüzündeki tebessüm
Düşündüğümde beynimdeki
Düş, kalbimdeki iz düşüm.
Sendin gökyüzünde aradığım
Bir yudum su icmeden sebepsizce haykırdığım

Son bir çabayla kekremsi bir tad'la yutkundugum
Boğazı yakan o sigara dumanını aşarak
Kekelercesine günaydınlar sunduğum...
Seni seviyor olmanın emsalsiz heyecanıyla yataktan dogruldugum
Havasız kalmış evimizde
Pencereye koştuğum
Tertemiz havada içime derin derin soluduğum
Sendin ya sendin Yaradana kurbanlar olduğum..

Varlığında seni sevmek bambaşka ama
Ben seni yokkende yüreğime koydum
Çıkarsız sevmelerime kattım
El bebek gül bebek sardım
Adını kirlenmiş duvarlara
Bembeyaz bir renkle yazdım
Onlarda güzelleşti birden
Nedense gözüme bir hoş geldi
Bahçemdeki çiçeklere koştum
Öyle ya onlarda ilgi isterdi
Seni anlattım onlara
Damla damla suladikça
Hepsi bir anda renk verdi
Biliyorum onlarda çok sevindi..

Sokaklara karıştı adımlarım
Gideceğim yer çoktan belliydi
Yaklaştıkça içim içimi yedi
Yokluğunda bunca severken seni
Görünce olmazmıydım deli
Olurdum olurdum değilmi
Şiirlere konu yaptım ya seni
Dile geldi şiirler susmadı o günden beri
Ey kalbimin yegane sahibi
Ey güzeller güzeli
Bir an bile unutmadım
Yokluğunda sevdim seni..
YOKLUĞUNDA SEVDİM SENİ