Ertuğrul Bey Şiirleri - Şair Ertuğrul Bey

Şükür uyandırana nefes aldırana
binlerce milyonlarca kez şükür
Şükür varlığını hissettirene bin şükür
Yaradılan bu alemde bir çok güzellik var
güzel yüreklim birçok mutluluk kaynağı
her biri birinden güzel ve özel olsada

Bilmezlerki verilen mücadeleyi
Kalp herkeste var ama nedir işlevi
Sitem etmeyeceğim merak etmeyin
Çok şey söyleyip hiç bir şey demiyorum

Karanlık sardı saracagı kadar bünyeyi

Erzen'de karanlık bir geceydi
Vakit gündüze gebeydi
Yer yüzünde bir şehr'i güzellikte saatler adeta durmuş gibiydi
Bundan tam 40 sene önce vakit vakti sessiz ve kimsesiz bir gece
Erzen'de çilekeş ve helal süt emmiş bir anne dünyaya getirdi onu sessizce
Bundan tamı tamamına 40 sene önce bir MELEK doğdu babası kulağına ismini okudu

Hep söylenir ya bir zamanlar
Yada geçmiş zaman olur ki
Karsilasmadigimiz zamanlardı
Bir genç kiz için için ağlıyordu
Erzene kar'lar yağıyordu

Vakit ikindi vakti ezan okundu okunacak
Ağızlar gözler nefs kapalı
Orucun verdiği huzur yürekte
Günlük güneşlik hava
Kuşlar cıvıl cıvıl ötmekte..
Herşey yerli yerinde oysa

Yaradana kurban olduğum yine gece kara
Doğa yemyeşil seninle gökyüzü masmavi
Yer yüzü renk cümbüşü rengarenk gibi
Birde Çoktan kaybedilmiş var olan ahengi
yokluğunu anlatacağım mısralarda
Seni yaşatacağım yine seni duygularda

Acımasız zemheri'de açsın güneş
Varsın yansın ısıtsın ateş ateş
Silinsin bir bir tüm hüzünler
Sessizlik kaybolsun bir anda
İster dağlar delirsin
İsterse çığ düşsün farketmez

Dertleri derdest edeceksin bir gün
Aklın yorgun bilirim ruhun sürgün
Dualardasın her an her gün
Bahtı beyazım gönlü Yaralım

Ser'e düstukce ağlatıyor yaşadıkların

Huzur veriyor varlığın varlığıma
Adını duymak bile yetiyor yetiyorda
Sesim kısılıyor bir anda
Sesleniyorum sana sesleniyorum duysana
Olur olmaz yerde doğan güneşsin
Söylüyorum işte duysunlar

Gün kötü başlamıştı oysa
Keyifsiz ve ümitsiz..
Çeşmeden akan su yüzümü
Serinletti ama içimde yangın
Söndürmedi..
nedense geçen zaman alevleri