Ertuğrul Bey Şiirleri - Şair Ertuğrul Bey

ALLAH'IM kalbim ellerinde
Bedenim benliğim emrinde
Vereceğim hesaplar var birde
Duamdır münacatımdır
Ne olursun ALLAH'IM kabul eyle

Kolaydır basit olanı ucuz olanı ANLATMAK alalede bir söz
Yeterde artar bile koydunmu üzerine
bir İki sıradan düşünce

Nereden başlasam seni anlatmaya bilemiyorum
hangi güzelliğin ucundan tutsam tutsamda süruklesem

Karanlık çökmüşken yüreğime
Karamsarlık sarmışken dört bir yanımı
Uyku davetsiz misafirken gözlerime
Hayat gem vurmuşken sözlerime
Hüzünler kemirirken donmuş kanımı
Yitikken umudum bitikken hevesim

biliyorum ne kadar cabalasanda atmak kolay değil üzerinden
Ateş düştüğü yeri yakıyor ezelden ebede
Ellerim kollarım bağlı farkındasın
Güçte yetmez bilirim
Sessizliğim bundandır
Bundandır geçmişi silmelerim

Adına şiirler yazdığım
sevda pınarım, ay parçam, kara kızım!
Dünya dönüyor zaman akıp geçiyor
Yürek çok şey istiyor amma...
insan gerçekten sevince olsun be olsun buna'da şükür diyor

Merhaba kartanem merhaba yine gönül kapına ben geldim
Bak gene sana, gelirken haber vermedim
Bir ses duyarsın ya en derinlerden bir keşke yada bir ahhh işte
Karanlığın içinden çıkıpta geldim
pencerenin önünden sessizce geçtim
Her yere yayılan kokunla epey cebelleştim

Çocukken ögrendim kazanırken kaybetmeyi
Gençliğimde tattım
Kaybederken kazanmayı
Hiç elden bırakmadım hayatıma dahil olan herkesi insan sanmayı...

Zorluklar hiç yıldırmadı

Hayat yolculuğumun son demlerindeyim
Korkuyorum akibetten
Korkum mahrum kalmak değil dünya nimetlerinden
Korkum yoksun olmak
Bir bebek gibi doğan sevgimden...
Avutmuyor hiçbir şey gönlümü

Hayatı kibrit kutusuna insanları kibrit çoplerine benzettim....ve ben seni sürekli neşrettim
Sen ve ben
bir kibrit kutusundaki iki kibrit çöpü,
Kutu ilk sallandiginda bir araya gelmiştik.. tuhaf birbirimizi ne kadarda çok sevmiştik..
Sen ve ben iki masum kibrit çöpü, kutu sürekli sallanıyor
Aramızdan kibrit çöpleri ayrılıyor..

İyilik iyilik diye diye ömrümüzü yok ettik
Zamanımız çoktan gecti çok geç farkettik
İnsanlara karşılıksız onlarca emek verdik
Verdikte ne oldu sonunda biz tükendik

Utanması gerekenler biz değildik