Yoklugunda.. Şiiri - Gülden Çimen

Gel seyreyle halimi de gülümse biraz,
Besmelesiz başladığın bu aşkın bedelini dağıtıyorum bu gece…
Sevmek bana, sevilmemek bana,
Acı bana, acınmak bana,
Aşk bana, yoksun’luk bana..

Tıka basa bu şehri yemişçesine dolaşıyorum seni unutamadığımdan beri,
Her an istifra etmeye hazır bir hasta gibi...
Bu yatalak hislerimle fazla ömür biçilmez ya işte yaşıyorum..
Baş parmağıma unutmayayım diye seni sevdiğim asılmış
Kopartmak istesem de yapamıyorum.
Bu sebeple ki günlerimi aşk bilmişlerle kavgaya tutuşarak geçiriyorum ve her defasında yeniliyorum..
Güzel bir duşun ardından kana kana içilmek istenen su gibi,
Bu aşkın ardından kanaya kanaya seni unutmaya tutunmak tüm günahlarımın kefareti oldu..
Caiz değildi böyle bir sevdaya o yürekle çıkmak ama başlamak yolun yarısıdır dedin ve yolun yarısında soluğumu kestin..

Ben şimdi sessizliğini çağırsam koşa koşa gelir yanı başıma
Öyle bir armağan verir ki ben yine tanımadığım kim varsa merhabam bile yokken sırdaş kesilirim..
Sahi sen kimlerle arkadaş oldum bilmiyorsun değil mi yokluğunda yada kimlerle kavgalı?
Züleyha ile küsüm mesela bu ara, ’ gözyaşını sil ’ deyip benimle dalga geçmesinden sıkıldım,
Yürek taşı diyorum anlamıyor.
Sanırım sıfat körlüğü var kendisinde..

Bu sabah hangi makama ait oldugunu bile bilmediğim bir türkü düştü radyoya seni hatırladım,
Aynı senin gibi bilinmezdi bende.
Sen yoksun ama 2 metre boyuyla iri yarı yokluğun
Aptal aşık kimliksizliğim sürekli seni anlatıyor bana.. Biliyorum ki gerçeklerle asılsam,
Etrafa kokun yayılır idamın verilin yüreğime..
Ya Gani deyip yüreğime sürsem de elimi geçmez bu ağrı,
Ya Muğni deyip kurtulmak istesem de düşmez bu hastalık benden..
Bu yüzden sabah akşam okuyacağın salavatların bile kurtaramaz seni.
Bil ki tüm ef’alinde sebep benimdir..
Açık kırıklar gibi sert bir mukavvaya sarılsa şu kalbim
Ve tek bir şok bakım uygulamasıyla iyi olsa diyorum bazen..
Ama bu kadar açıkken bu kırık ve bunca eziyete maruzluğuyla kısır kalmışken kim alır bu kalbi söyle
Ya peki dul kalmışken gözlerim söyle kim okumaz yalnız bırakılmışlığımı…
Şimdi gitmeye kalksam her sokakta terk edilmişliğim var.
Yorgun düştüm, şiirlerden, romanlardan her şeyden
Susayım ben en iyisi şimdi,
Zaten bugün çok konuştun….