her sabah rüzgar estikçe
kokun yayılır gelirdi İstanbul'a
ben seni içime çektikçe
dolardı yüreğim sevinçle
her seferinde beni sevdiğini
söyleyip dururdun
ben de her defasında
bir kez daha sana vurulurdum
oysa gittin gideli
beni ne arayıp ne de sordun
söyle neden beni böyle?
hazana çevirip soldurdun
gece korkup durdum düşlerimde
yokluğun karabasandı
uyanınca gördüm ki
fer kalmamıştı gözlerimde
bu kez gidişinle
anladım ki
yüreğim fena yandı
18.07.2005
Kayıt Tarihi : 18.7.2005 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)