Yok Bana Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

YOK BANA
Bu fânî dünyâya geldim geleli
Akli baliğ olup kendim bileli,
Her günüm ziyada bahtım çileli,
Bu dünyada rahat yüzü yok bana.

Her günün sabahı erken uyandım,
Dert küpüne düştüm, nar'a boyandım,
Düştüm aşk oduna yandıkça yandım,
Bu dünyada rahat yüzü yok bana.

İçim kan ağlıyor iflah olmazım
Her dem hüsrandayım bir an gülmezim
Yolumu kaybettim yönüm bilmezim
Bu dünyada rahat yüzü yok bana.

Arada sırada dönerim sağa,
İnerim deryaya, bostana, bağa,
Göz pınarım kaynar, döner ırmağa,
Bu dünyada rahat yüzü yok bana

Çok aradım umduğumu bulmadım,
Eller gibi muradımı almadım,
Hakikat ilmime vakıf olmadım,
Bu dünyada rahat yüzü yok bana

Müçtehit olarak anılmaz adım,
Vallahi kırıldı kolum kanadım,
Per perişan oldum, yok ağız tadım,
Bu dünyada rahat yüzü yok bana

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi