Yılmaz Tarhan Şiirleri - Şair Yılmaz Tarhan

Yılmaz Tarhan

Uygarlıkta asla geri kalmazdık,
Köy Enstitüleri kapanmasaydı.
Avrupa'ya bile muhtaç olmazdık,
Köy Enstitüleri kapanmasaydı.

Diplomalı cahiller türemezdi,

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

Gidiş,geliş yapar,köyde kalmazsan.
Çocuğun ailesin iy’tanımazsan.
Köy halkıyla senli-benli olmazsan.
Olmaz öğretmenim,inan ki olmaz.

Bu mesleğin kutsallığın bilmezsen.

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

PARA

Durmadan zenginler,seninle oynar.
Yemek kazanları,seninle kaynar.
Fakir,fukaralar,narına yanar.
Neden fukarayı yakarsın,para?

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

Sevdiğimden ayrı düştüm,neyleyim.
Şu yaralı kalbi,nasıl eğleyim?
Bilmeme ki,derdimi kime söyleyim?
Gurbet ellerinde diller perişan.

Kırdı,zalım felek,kırdı dalımı.

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

Kuruş iken milyonlara fırladın.
Yalvardım,yakardım,beni duymadın.
Yedin hep paramı yedin,doymadın.
Faiz ile karın doyurursun borç.

Uğraşma benimle nedir ki,derdin?

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

SIGARA

Özentiyle başlar bir alışkanlık.
Aydınlık dünyası dolar karanlık.
Yavaş,yavaş başlar nefeste darlık.
Düşünmez sağlığın,içer sıgara.

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

Hepten zararlıdır,yoktur hiç,karı.
Varına,yoğuna atarsan,zarı.
O zaman öldürür,onun efkarı.
Gelin oynamayın,lanet kumarı.

Altın olsa bile,düşme peşine.

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

Nefret dolu gönüllere.
Uçsuz,bucaksız çöllere.
Alemde kötü dillere.
Düşürmesin Mevlam seni.

Eş etmesin kötü kula.

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

EMEKLİM

Yıllar boyu devlete hizmet etmiş.
Görev için genç ömrünü tüketmiş.
Yirmisinde gelmiş,yaş olmuş yetmiş
Gidip geri geleceksin,emeklim.

Devamını Oku
Yılmaz Tarhan

Yaşamda çook darbe yemişim.
Yine de kendimi mutlu bilmişim.
O pis caniden öyle yılmışım.
Bu adi yaratık tahta kurusu.

Işıkta,soğukta dışarı çıkmaz.

Devamını Oku