Nefesin nefesime değerken
Sarhoşlar kendimden geçerim
Gözlerin düşer düşlerime
Çocuklarca mutlu olurum
Her gece her nefeste
Yaralıyam be anam
Sorup durma her defasında
Neyin var.....
Görmezmisin halimi be anam
Ne hale soktu çakallar
Parçalanmamış neyim kaldı ki
Yüreğim kanıyor
Gözlerim de öyle
Kurudu göz pınarlarım
Bozulan insanlığa ağıdım
Ne erkek olan belli
Ne kadın
doğaya sonbahar düşer
duygularıma hüzün
yükseklere kar yağar
gözlerime sen
anlatamam......
anlatılmaz ki özlem
Yaşanmamış zamanlar vardır
Özlemini çektiğimiz
Olmasa da olur kış zamanı düşünürüm
Sevsem de karın ince ince yağışını
Sıcacık odadan seyrederken de Üşürüm
Sobalar harıl harıl yanarken
Beynim de acıyor
Yüreğim de
Yoruldu umutlarım
Vefasızlık tırmandıkça etrafımda
Anlamını yitirdi hayata bakışım
Yakınıp duruyor ihtiyar babam
Akıp geçiyor ömür
Yaşlanmak istemiyorum rabbim
Umutsuz yaşamak var mı
Öyle ya da böyle
Birşeyler doldurmalı yaşamı
Ay ışığı olmadan
umutlar biriktirdim yüreğim dolusu
sensizliğe ağladım gecelerde
üşüdüm sıcaklığına
gecelerime duvak
sarmaladın acılarımı
prangalar değil tutsaklığım
Yılmak yoktu Kitab'ında
Bilse de bilmese de
Asalet vardı duruşunda
Hayat doluydu gözleri
Tırnaklarıyla kazıdı yasamı
Derin izler Bıraktı geçtiği yerlerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!