Yıllanmış Yalanlar Şiiri - Nilgün Nart

Her akşam olduğu gibi
Bu akşamda çok özledim seni

Saçlarının karasına
Gözlerinin kahvesine
Hasret kaldım
Şu ölümlü bedenimde

Sonsuz zamanlar boyu beklediğimdin
Yollarına aşkla gözlediğimdin
Sen
Sen
Bu dünyada her şeyden çok
Sevdiğimdin

Bir ilkbahar sabahıydı
Gittin benden
Ölümüne sevdiğini
Terk ettin kendinden

Bilemedim
Ben mi aldanmıştım sana
Yoksa sen mi kendin olmuştun

Belki
Görmek istemedim
Çocuksu gözlerinde
Yıllanmış yalanları
Belki
Anlamak istemedim
Tatlı dilinde
Beni senden
Ayrı tutan tınıları

Gitme kal diyemedim
Anladım ki yaşanması gerekenler vardı
Büyük ressamın eşsiz tablosunda
Bir kez daha görünüşe çıkmak için
Aşkı yeniden bulmak için
Zifiri karanlıklara dalmak gerekti

Sensizlikte ve kederde
Yine alabildiğince yanmak gerekti

Ah dünya
Döner durursun başımda
Bütün ihtişamlı debdebenle
Savurursun leylaları mecnunları
Aşkın karanlık sularına

Hiç kavuşmak yok mudur
Senin kader dediğin
Tozlu sayfalarında

Bu mudur senin şanına yakışan