Sabahları güneşi demler bardağıma katarım
çöpçülerle dertleşir tertemiz emek kokarım
boncuktan kalpler yapar kalbi birlere satarım
sensiz ben her halükarda bu ömrü kısaltırım
yıldızları yorgan yapar ayı baş ucuma koyarım
Her şey bıraktığın gibi
hâlâ üç kuruşa satıyorum şiirlerimi
yalnız resim çizemiyorum artık
ellerim titriyor ve unutmak üzereyim
gözlerinin rengini
kalabalık ışıkların beni unuttuğu gibi
Yalnız seni duymamı
istiyorsun öyle değil mi
herkesi ve her şeyi duyuyorum
ama sesinde
ağzında müphem varken ilişme benimle
Bir ben mi var benim içimde
bir sen mi yoksa
hem dışımda hem içimde
ben yokum ey sevgili
her şey sensin bir biçimde
kuruluştan
israfilin borusuna kadar
vardın
ve ben sana henüz vardım
ilk sendin
sonda sen
HEYHAT
Çocuktum
oynardım evin avlusunda
babamın verdiği on kuruş
anamın yaka çiçeği
sımsıkı avucumda
Bir şiir yazar koca dünyayı karşıma alırım
bir seni düşünür çaresiz kalırım
kesilir elim ayağım aklıma sataşırım
oyun ettin yenildim sana
ben en çok aklıma değil kalbime kızarım
hilekarsın sevda tutuyorsun
Sana hep gitme dedim
gidersen ölürüm
anladım ki kaldığında
beni her gün öldürdün
git
sakın ardına bakma
Umut sana benziyor özlem sana
toprakta öyle çiçekte güneşte
yağmurda sana benziyor
git gide
meltemde çiğdemde
sevda sana benziyor sen sevdaya
Bir fincanlık kahvesin kavanozda
gökyüzünde son kırlangıç
tren vagonunda kaçak yolcu
bir istikametin yok aslında
kendinden kaçıyorsun kendinden habersiz
bütün intikamların gereksiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!