Yıktıda Gitti Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

YIKTIDA GİTTİ

Boynu bükük koydu eğdi başımı,
Sineme hicranı tıktıda gitti.
Karasevda denen temel taşımı,
Zalim bir hamlede yıktıda gitti.

Ümit verdi yüreğime oturdu,
İçime düşürdü, onlarca kurdu,
Harebe eyledi bahtiyar yurdu,
Gönlüme restini çektide gitti.

Yüreğimi alevlere beledi,
Kalbur aldı küllerimi eledi,
Kıymet bilmez çingenenin veledi,
Nifak tohumunu ektide gitti.

Kulak verdim yüreğinin sesine,
Ömrümü tükettim pisi pisine,
Pekte hevesliymiş dünya süsüne,
Gözümden yaşları döktüde gitti.

Ömrümde görmedim böyle kahini,
Üzerime döktü pekmez tahini,
Çağırdı Kartal'ı, Doğan Şahini,
Saldı ciğerimi söktüde gitti.

Dünyalar güzeli, boyundan kısa,
Gönlümü kaptırdım böyle nakısa,
Bedenime sardı gam, keder, tasa,
Hüzün maskesini taktıda gitti.

Kul Müçtehit bilmez kime güvene,
Aşkından eyledi deli divane,
Sürükledi beni bir serüvene,
Bi çare halime baktıda gitti.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm. San. Der. İç Anadolu
Bölge sorumlusu yardımcısı