Mehtap ol hüzün dolu gecelerime
Gecelerimi gülüşlerinle doldur
Yetmez bir kere daha anladım
Bendeki kuyuyu aydınlat yıldızım ol
Kal olduğun yerde içim dışım senin ışığın olsun
Bir bakışın yeter herşeyi çözmeye
Yazdıran nedir ki insana
Bir bakış mı
Bir gülüş mü
Bir nefes mi
Yoksa uzak diyarlara dalıp gitmek mi
Anladım ki günden güne yazamıyorum
Düşlerimde yok olan sen
Yok olup kül olan ben
Kayboluş sebebim biz
Kalbi kırık siz
Hiçbir adres yok gayri
Sana giden ne köy nede kasaba kaldı
Olmasaydı bende şu saflık
Olurmuydu böyle sevda
Görseydin beni
Olmazdı bunun adı kara sevda
Ah ne yıllar geçti bir bilsen
Durmadığım durakları bir görsen
Şimdi bence bir şiir olsan
En güzel kısım gülüşlerin
En heyecanlı yeri bakışların
En masum yeri kalbin
En önemli yeri nefesin olurdu
Bulamadım ki aşkın tarifini
Sonradan anlarmış insan
O kişinin doğru olduğunu
Herkes yalan dolan mı
Tek gerçek senmisin ki
Yoksa senmi yalan dolansın
Aldanmışım oysa senmiş güzel olan
Senmisin yıllardır tarifini bulamadığım
Aradığım taradığım kaybolduğum
Senmisin benim en güzel yenilgim
Görünce seni kafamı çevirdiğim
Senmisin göz göze bile gelemediğim
Nede büyütmüşüm seni içimde
Uzun bir süre sonra merhaba
Yine ben yine sen yazılıyorsun
Yine hayallere giden yolda karalanıyorsun
Yine bile bile teslim oluyorum
Seve seve değilde dine dine atıyorum seni içimden
Bu sevgi olmasa gerek
Elbette ki açarsın bir bahçede gül olup
Elbette ki sever o kalp bir toprağı
Neler gelip geçer gönül bahçenden
Bir şiir olursun yada bir eser
Şair konuşturmalı sanatını her daim
İnsan olmalı herkese aynı olmalı
Olmadığının her zaman farkındaydım
Olmayacaksın da boşver
Seversen sever mi sevilen
Gelmezsen yine sever ki seven
Sevmiyorsa adı aşk değildir zaten
Bir bedene dokunmadan sevemezmisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!