Yetmiyor, Şiiri - Bestami Tatar

Yetmiyor,
Yetemiyor
Yetişemiyorum.
Hep hayalini örterek üstüme öyle uyuyorum
Yorgan battaniye fayda etmediğinde hayalinle sıcacık ediyorum kendimi bu kış gecesinde
Şiirle de yazıyorum, yağmurda da ağlıyorum
Sevinci bitmiş,içine umutsuz bir ruh kaçmış adamı oynuyorum.
Çok iyi oynuyorum. Herkes rol yaptığımı sanıyor,
Bazen bunu o kadar çok abartıyormuşum ki sevdiklerimi ağlatmadan duramıyormuşum.
Bencilmişim, anlayışsızmışım,korkakmışım,tembel uyuşuk bir adammışım.
Bu yorgunluk içine uzun bir yolculuktan henüz dönmüş olmamdandır.
Evinden sebepsiz bir şekilde ayrılan kız daha dönmedi mi?
Hala otobüs duraklarının camlarında resmi yapıştırlır, trafik direklerinin altında bir adam bekler
Kayıp aranıyor! Bulana 40 yıl yanında köle bağışlanır.