Yer mi Kalmadı... Şiiri - Hasan Belek 2

İda’nın başında bir beyaz duman,
Enlil’in nurudur süzülür zaman.
Hasan’ın sinede koptuğu o an,
Gönül hanemizde yer mi kalmadı?

​Plovdiv’den Zeytinli’ye uzanan bu yol,
Abdi Bekirov’un vatanıdır şol.
Sınırda dökülen yaşla dolar göl,
Göçüp gelenlerden ser mi kalmadı?

​Kumpirle, plaketa aşın tadıdır,
"Nema" desen dertler gönül yadıdır.
Zeytin dallarının her feryadıdır,
Sılayı anacak fer mi kalmadı?

​Beyaz kartal kanat açar süzülür,
Negatif olanlar dumanla büzülür.
Sigara külünde sırlar çözülür,
Nurdan beslenecek ter mi kalmadı?

​Enki’nin nuru ki kirli ve kızıl,
Aldanma o renge, hakikati yazıl.
İblis’in oyunu, bir eski asıl,
Hakk’ı görecek bir nur mu kalmadı?

​Beyaz nur içinde Zeus’un izi,
Görünen dünyanın görünmez yüzü.
Hasan Belek bilir, özdeki sözü,
Doğruyu diyecek er mi kalmadı?

​Şimdi köprü şarkımız yeniden çalsın,
Muhabbet deryası derine salsın.
Akçay’ın suları kederi alsın,
Kul Hasan bilecek pir mi kalmadı?

Hasan Belek
29 12 2025- Akçay