Yeni Kapılar Şiiri - Özcan Kurt

Yeni kapılar..?
Yes yeni Ümitler mi.?
HÜZÜNLER..
Senden önce doluşur kapı arkasında bekleşirler.
Sıcak bir yüz samimi bir sÖZ..
Tam bitti derken küller arasından bir KÖZ..
HADİ CANIM SENDE..
BELKİ de soğumanın asıl sebebi..
BELKİ de güçlü olmak için öyle gerekti.
Kapatmak yetmedi ki..
Kilit üstüne kilit..
Demiri tavında döğmek gerek eyvallah..

Hal erbabının elinden,

Eriyip dökülsem gam yemem can..!
Körük ayrı, kor ayrı çekici sallayan el ayrı baskıyı tutan el ayrı..
Soğudum can..
Kendimden.. Yaşam(ak) dan.
İnsanlardan..
Açılan kapıların ceryanlarından..
Feryatlardan..
IRILDIM yoruldum can..
Gönlümden yaprak yaprak düşenlerden..
Kılıncı keskin eden soğumayı unutması.
Tavlanıp tavlanıp çekiç ile örs misali arada şekil almaktan, kırılmadan elbette kırmakdan..

Yeniden ve yeniden yolda olmakdan..

ÇIKMAZLARDAN..

Ben koştukca adım adım uzaklaşmalardan, yıldım can..
HAYAT DEVAM EDEYİ..
İnan bu da:
ZÜĞÜRT tesellisi..
Sen ne idersen it o gafasına göre gideyi.. 😀
Sokrat misali ölmeyi arzular iken fülüt çalmayı bellemek eksik olsa ne yazar..😪
Zaten matem hüzünden başka ne dökülür nefesinden kalmamış bitmiş iken yaşama hevesinden..
Üfleyen ayrı nota ayrı beste ayrı dinleyen ap ayrı..
Böyle böyle gideceğiz hazar..
Bitip tükeniyoruz azar azar.
ÖZ VE CAN