Yener Sezgi Şiirleri - Şair Yener Sezgi

Karakış içinde sıcak yazları,
Yakarak yollara düştüm sevdiğim.
Fırtına düşlerden ak ayazları,
Çıkarak yollara düştüm sevdiğim.

Gönül divanından çıktı sürgünlük,

Sakın ola bensiz gitme / götür harmana beni
Hasret koydun uzak tutma / sahi dermana beni
Ey gönül Sultan mı oldun / nedir benimle cengin
Hasım belleyip kin gütme/ yazma fermana beni

Görmek için tek bir nazar / işte koca kâinat

İşte geldim gidiyorum
Yürü yalan dünya yürü.
Verdiğini ödüyorum
Geri yalan dünya geri.

Yüzün güleçtir arsıza

Karaağaç diye virane yurda
Ekildim ne yaprak, ne dal yeşerdi
Güneşin altında çorak bayırda
Yandıkça kabuksuz gövdem pişerdi

Bulut göz yaşından rüzgar saçından

Aşkın mahremine gerekse örtü,
Sen beyaz ol, ben nakışın olayım.
Sevdasız gözlerin nazarı kötü,
Sen ahu ol, ben bakışın olayım.

Ayrılık önüme geçmiş sırada,

Baba hakkı deyip aldın tarlayı,
Ayakların ota değdi düzenbaz.
Donla geçer idin, ırmağı çayı,
Şimdi elin kota değdi düzenbaz.

Tarlada bırakıp gitmiş başağı,

Düşmüş sokaklara arıyorum ben,
Bulabilir miyim, bilemem şimdi?
El ele biriyle görsem giderken,
Bekleme mutluluk dilemem şimdi.

Bütün hatıralar coştu çalkandı,

Bir gurbetten diğerine göçsen de
Gönlümün şehrinden göçme Gülsima.
Her pınardan akan suyu içsen de
Ayrılık nehrinden içme Gülsima.

Şayet diyor isen bu sevda yüksüz,

Hasret hayaliyle geçtim sıladan,
Soğuk pınarından içemedim ben.
Otuz yıl önceydi gözü eladan,
Burada ayrıldık seçemedim ben.

Cana işlemişsin özde dilim sen,

Elâ gözlerinin nazarındayım,
Üstümden seyrini, kaçır yavaşça.
Bir kara sevdanın pazarındayım,
Doldurup badeyi içir yavaşça.

Geriye dönemem yıkıldı surum,