Kucaklamaksa özlem
Çıkarmaksa camgüzelini pencereye
Binbir rengini aldırmaksa güneşten
Yağmurda gökkuşağına
Tutar mı uzatsa elini
Suskundu
Karanlığa bağlanıyorken gündüz
Aylar öncesinden dokunmuştu
İlmekleri biliyorum
Dün gibi hatırlıyorum
Unutmak hainlik
Gönül aldım gönül verdim sevmedim
Ben mi güldüm güldüler mi bilmedim
Derdi aldım kimselere vermedim
Bulamadım ben kendimde kendimi
Yâren miyim yâr mı oldum gönlüme
Dün gece kiminleydin
Kahvaltıda neler yedin
Annenin kızlık soyadın
Unutkan unutkan unutkan olduk
İlk öğretmenin kim senin
Bir sazım var şu elimde
Sevda akıyor telinde
Ben çalarım o söylüyor
Nazlı yarimin dilinde
Sevdası vardır başında
Kapansa gözleri kopsa da dili
HAlkının gözüdür dilidir Ozan
Vursan da gösüne çelikten mili
Yüreği çelikten sağlamdır Ozan
Sevinci kederi sazına döker
Oynat atını
Beton yığınlarında
Çayırlardan eser yok
Zifiri karanlık her yan
Dumanından fabrikaların
Damların bacası yok
Gözlerinde yeşil dallar
Boy boy olmuş meyva verir
Bir çiçekten kalkar arı
Bir çiçeğe konar gelir
Rüzgar kokunu savurur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!