Yener Koç Şiirleri - Şair Yener Koç

Ser çeşmeden su içmeye
Tasım var da gözüm yoktur
Ben sevdayı bilmez miyim?
Dilim var da sözüm yoktur

İstemem başka cenneti

Sevdanın rengine büründü
Gözlerim
Ayıramadım ellerimi
Ellerinden
Demlendi türkülerim
Dingin akşamlarda

Bilmeyenler bilsin diye
Türkü söyler çığırırız
Gönüllere bir hediye
Türkü söyler çağırırız/çığırırız

Yakınlarda zulüm sesi

Uğramıştım ben pazara
Sevmiş bulundum kazara
Götürse miydim mezara
Ben kendime alamadım

Damla dedim yağmur oldu

Sen Kars'lı ben Kars'lı
Sazım değil tel yaslı
Gülüm cevap vermedi
Gönül değil dil yaslı

Hem gençsin hem güzelsin

Gittin ya içimde bir ateş kaldı
Her şarklıda seni görür gibiyim
Hıçkırık dolarken bazen boğazım
Yüzünü karşımda görür gibiyim

Elimde bir resmin var bakar dururum

Kızılay gördü vedalaştığımızı
Hiç umursamadık sarılırken
İlk ayrılığımız bu seninle
Ben Fethiye'ye
'Ölü deniz' dedikleri
Sen Bünyan'a

Yeryüzünde bir melek
Gözlerime gülerek
Sonsuz aşkla severek
Koşup geldim sana ben

Uzat artık ellerini

Yeter mi anlatmak kelimelerle
Vurgunu
Oysa yaşamak gerek
Ormanı
Hissetmek beyazını
Papatyanın

Gülen gözler hayat verdi sevdim bir zaman
Sevindirdi sevdi beni sandım bir zaman
Aşkın ile öldüm öldüğüm zaman
Öldüğüm gün sevindin mi bayram mı ettin

Bayram ettin kınalansın ellerin