Gelin kızlar çapa vurur tarlada
On beşinde kız Ayşeler kumada
Mor mintanım parça parça yamada
Yoksulluğun izlerini görürüm
Ezber ettim gurbet elin yolunu
Güvercinsin uçarsın
Işıltılar saçarsın
Ovalardan dağlardan
Kendinde mi kaçarsın
Selam söyler rüzgarlar
Hani bensiz olmuyordu?
Sevda gülü solmuyordu
Hiç kimseler bilmiyordu
Zaman seni değiştirdi
İnanırdım her sözüne
Zeytin kara gözlerine
Vurulmuştum bir zamanlar
Âşık olup dizlerine (of)
Sarılmıştım bir zamanlar
Yüreğimde silmedim ki
Yıllar yılı öz dil’imi
Sakladım da atamadım
Gül uzattığım elimi
Koparttım da satamadım
Zulüm düştü de peşime
On’ki yaşındaydı Uğur
On yediydi Erdal’ımı
Görmedi mi? Duymadı mı?
Yanmadı mı? Yüreğiniz
Anaları yaka paça
Giyom Tell mi sandı kendini
Yay değildi elindeki
Doğrulttu soğuk demiri
Yay çeker gibi
Dokundu
Yağmur yağar kar diye
Üstümüze har diye
Bu düzen nasıl düzen
Her gün sağar kâr diye
Başım duman yel benim
Söylenecek daha nice sözlerim
Bitirmedim umudumu sar beni
Yüzün görüp çözülse de dizlerim
Yitirmedim ateşimi har beni
Bilemezsin göremezsin halimi
Unutmak ne mümkün seni görmesem
Yağmurda ıslanan yaprak gibiyim
Aklıma takılır tatlı gülüşün
Şekerle avunan çocuk gibiyim
Bir saat bir gün, bir gün bir ay'dır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!