Yener Koç Şiirleri - Şair Yener Koç

Otursam
Bir resim çizsem
Seni anlatan
Dalgalar kondursam tenine
Coşkusu beyaz
Mehtabın batışı hüznün

Bekle beni
Geleceğim umutlarımla
Yine açılacağız dalgalarla
sağlam olacak bu sefer
yelkenler doyacak fırtınaya
Bir ben

Ayaza kesmese Yeryüzü
Güneşe hasret kalanların ülkesinde.
Hiç donmasa çocukların
Elleri kavrulmasa soğuktan.
Kırık camları gazete parçalarıyla
Ev dedikleri damları naylon brandalarla

İnsanlar tanıdım
Güleç güzel ya
Hüzün dolu gözleri kimilerinin
Umut bekler yüreği
Elleri nasır dolu
Elleri sevgi bekler

Görünce aklıma gelen değilsin
Görmeden deliye dönenlerdenim
Sadece bir isim değildir adın
Ezberi dilimde edenlerdenim

Sitemdir sözlerin dokunsa cana

Anlatsam kelimelerle dizelerle
Güllerin kızıllığına sarsam
Donatsam papatya beyazlığına
Sevgimi
Sarılsam sana
Sıcaklığına

Yağmur yağıyor belki
Doludur belki de gözlerim
Gözlerimde sen
Ellerimde
Belki de
Bilemiyorum

Yokuşları düz eyledim yâr için
Deli oldum yine bilmez halimi
Gençliğimi harap ettim yâr için
Bülbül oldum yine bilmez halimi

Bahçelerde yaprak oldun dal ile

Sana şiir sana şarkı
Sana roman sana türkü
Yetmez güzelim yetmez
Dünyaya bağırsam belki

Sana yaprak sana çiçek

Aşkın ile dilim dilim doğransam
Yine de yolumdan dönmezem dönmez
Bu gömleği gönül ile giymişem
Ben bilmezem gönül bilmez yâr bilmez

Dünya dönse bir ademin üstüne