Yedi Uyur Şiiri - Selahattin Durna

Yedi Uyur

Doğdum çaylar şirketten
Borcum muydu yaşamak
Ödedim taksit taksit
Ben öldüm kim yaşadı

Anamdı şol bir garip
Düşler kurdum karnında
Yırtıp çıktım kozamı
İpeğe duramadı

Babam bir Yakup Nebi
Yusuf’a ağladı da
Kuyularda kaldım ben
Yusuf’um diyemedi.

İyi meyveler gibi
Güzel çiçekler gibi
Usulca kuşlar gibi
Sevdalar ılıştırdım
Dalıma konamadı

Sevda bir geçmez para
Avcumda gözün yumar
Bir yazı iki tura
Çağını bulamadı

Dağ dağla öpüşürdü
Menekşe fırtınası
Gönlüm bir kısmetsiz kız
Güzelim evde kaldı.

İçimde yedi uyur
Uyur uyanamadı…

Ağustos 1998
BUCAK