Yedi (7) Şiiri - Cumali Çorbacı

Sen şiirsin ben sevda
Rüzgar ağlaması kirpiklerinde
Yakamoz çığlığı gözlerin
Gece AY pencerende
Maviye boyarken hüznünü
Sakın bakma gökyüzüne
Ansızın yağa bilirim...

Sustur şu geceyi
Söndür ışıklarını yıldızların
Hasretinden gök taşı olayım
Teninde parçalanayım
Sonsuza dek sen de yanayım
Alın yazına mülteci et beni
Sende kalayım...

Sen sevdasın ben şiir
Canla şah damar yani
Günle güneşin öznesi
Bakışın bir aşk söylencesi
Gece yüzün venüs güncesi
Sakın kapama gözlerini
Ansızın ölebilirim...

Ağlatma özlemlerimi
Taşırma ırmaklarımı
Gözünde gözyaşın olayım
Düşlerinde sırdaşın olayım
Gece güneşin olayım
Kanına kat beni
Sende kalayım...