Düşlerde Ölünmez Ki Şiiri - Cumali Çorbacı

Yeryüzü biz olduğunda
Hayat
En uzak yıldızlardan gelip bulacaktı rengini
----------

Yağmur biriktirecektin gözlerinde
Martılar kanatlanacaktı ansızın
En çok ben ıslanacaktım bakışlarında
Avucuma sığdıracaktım o koca şehri
İlk kavuşmalarda Sirkeci Garı’nda...

Kirpiklerinin gölgesine kurmuştum
Mülteci çadırımı
Kaç sınır kapısında vur emri-yabancıydım...
Kaç adımda bir tuzak
Kaç adımda bir mayın
Değmez miydi ölmeye gözlerin...

Tüm doğum tarihleri yanlış bence
En başta da benimkisi
İnsan sevince doğuyormuş meğer
Ölüyormuş ayrılıklarda...

Ben en çok hırsızları seviyorum
Hırsızlar da beni
Sonra yalancıları
Çaldıkları her yürek te
Benim yüzüm çıkıyor
Sonra yeminlerimiz aşka dair
Ve yalanları çıkıyor -cücelerin...

Ben boyumca sevmiştim seni
Sana akmıştı tüm şiirlerim
Düşleri çalınmış bir gece gibi sustum...

Bir şiirlik ses gönder
Bir cümlelik ses
Bir kelimelik ses
Bir harflik ses
Bir nefeslik ses
Bir ses
Bir...öldün...

Ben kendimi sende unutmuştum
Öldüğüm de yoktun...