Sadece sustum dedi. Bir dünyayı götürdü sustuğuyla…
Oysa konuşmalıydı. Ardına bakmadan ilerledi ışığa ve dipsiz bir kuyuya inişler başladı…
Sessizce izledim gidişini ve sessizce yazdım ardından şiirleri…
Hiç bilmedi. Belki de bildi ama önemsemedi…
Hiçbir karmaşa bu suskunluğun dirilmesine ve yeni eylem yapmasına olanak sağlamadı.
Sustu o sustukça ben yazdım. Bir gün sesimi duyarda karanlıklardan çıkar gelir diye…
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta